Πρόκειται νομίζω για το ΑΠΟΛΥΤΟ φοιτητικό φαγητό! Δεν παίζει να έχει υπάρξει κανείς φοιτητής και να μην έφτιαξε μακαρόνια με κρέμα γάλακτος και bacon ή κοτόπουλο. Δεν χρειαζόταν καν να είσαι φοιτητής εκτός της πόλης σου, δηλαδή να ζούσες μόνος, ώστε να φτιάξεις αυτό το φαγητό. Αρκεί να έμεινες ένα βράδυ μόνος και να έπρεπε να μαγειρέψεις για την επιβίωση. Επίσης σίγουρα είναι από τα πρώτα φαγητά των αρχάριων που πρέπει να φτιάξουν κάτι ασφαλές και πολύ νόστιμο για να εντυπωσιάσουν φίλους ή κάποια κοπέλα/αγόρι! Έτσι, μία τέτοια συνταγή δεν θα μπορούσε να λείπει από το blog ενός μέχρι προσφάτως φοιτητή, σαν να αποδίδω φόρο τιμής στα προηγούμενα 5 χρόνια. Βέβαια είχα καιρό να προτείνω κάποια μπύρα με το κάθε πιάτο και επειδή κακά τα ψέματα αυτή η μακαρονάδα είναι κάτι πολύ εύκολο είπα να τολμήσω λίγο, να μην ακούσω την γκρίνια που θα προκύψει από πολλούς και να «την παντρέψω» με μία μπύρα που παραδοσιακά πίνεται σκέτη με μία φέτα λεμόνι. Άρα το μυαλό μας πάει κατευθείαν στην Sol (καλά θα μπορούσε να πηγαίνει και στην Corona αλλά θα μιλήσω για αυτή άλλη φορά). Όλοι την ξέρετε, πολλοί δεν της δίνεται σημασία μιας και είναι αρκετά ανάλαφρη αλλά αυτό σημαίνει ότι πολλοί κάνετε λάθος. Η ιστορία ξεκινάει το 1899 όταν ένας Γερμανός ζυθοποιός που είχε βαρεθεί τις βαριές μπύρες του Μεξικό αποφάσισε να φτιάξει μία δικιά του ελαφριά και δροσιστική. Την ονόμασε Sol επειδή μία αχτίδα ήλιου αντανακλούσε το δοχείο ζυθοποίησης όταν έκανε τα πειράματα του. Έτσι γεννήθηκε μία μπύρα με απαλό άρωμα λυκίσκου και ανάλαφρη γεύση σιτηρών που στο τελείωμα σου αφήνει μία αίσθηση λεμονιού. Δροσιστική και ευχάριστη με ελάχιστη διάρκεια αφρού σίγουρα ταιριάζει με καλοκαιρινές μέρες ή στην Ελλάδα τις 350 από τις 365 μέρες του χρόνου. Επειδή κατά την παραγωγή της χρησιμοποιείται σιρόπι μαλτόζης, η Sol έχει μία υπόγλυκη γεύση. Τιμώντας το όνομα της σίγουρα δεν θα μπορούσε να είχε άλλο χρώμα πέρα από αυτό το απαλό χρυσαφί που θυμίζει ήλιο. Όπως προείπα σίγουρα ταιριάζει με μία φέτα λεμόνι αλλά δεν είναι πολύ ξενέρωτο να πίνεις μπύρα χωρίς ένα μεζέ…κάτι τέλος πάντων; Όποτε οι δικές μου προτάσεις σίγουρα είναι πιάτα ζυμαρικών & ριζότων και ακόμα καλύτερα με την συνοδεία κοτόπουλου. Όμως πιστεύω ότι θα πήγαινε και με ελαφριές σαλάτες, διάφορα ψητά λαχανικά στην σχάρα και γενικά με γεύσεις απαλές χωρίς πολλά λαχανικά ή τρομερά λιπαρές.

Για το φαγητό δεν έχω και πολλά να πω. Μπορείτε να μην χρησιμοποιήσετε bacon αλλά γιατί να χαθεί τόσο πλούσια γεύση από το πιάτο αυτό; Εξάλλου ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας…θα χρησιμοποιήσουμε κρέμα γάλακτος, έστω και light, το bacon είναι το πρόβλημα;; Είναι όμως υπέροχο μία στο τόσο να δίνουμε στον εαυτό μας κάτι που πραγματικά θέλουμε χωρίς να υπεραναλογιστούμε τις θερμίδες. ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΟΡΕΞΗ!

Χρόνος προετοιμασίας και μαγειρέματος: 30 λεπτά

Μερίδες: 3-4

• Βάζουμε ένα τηγάνι σε δυνατή φωτιά και όπως είναι κρύο ρίχνουμε το bacon. Το αφήνουμε μέχρι να βγάλει το περισσότερο λίπος του και να πάρει χρώμα.
• Αλατοπιπερώνουμε και ρίχνουμε 2 κ. σούπας ελαιόλαδο στο κοτόπουλο. Φροντίζουμε να πάνε σε όλα τα κομμάτια τα υλικά που ρίξαμε.
• Μόλις βγάλουμε το bacon από το τηγάνι αφαιρούμε το περισσότερο λίπος και προσθέτουμε 1 κ. σούπας ελαιόλαδο.
• Χαμηλώνουμε την φωτιά σε μέτρια προς δυνατή και προσθέτουμε το κοτόπουλο. Το ψήνουμε μέχρι να πάρει ωραίο χρυσαφένιο χρώμα και από τις δύο πλευρές και να ψηθεί μέχρι μέσα.
• Μόλις είναι έτοιμο, το αφαιρούμε και προσθέτουμε στο ίδιο τηγάνι 1 κ. σούπας ελαιόλαδο μαζί με το κρεμμύδι και το σκόρδο.
• Μαγειρεύουμε μέχρι να μαλακώσουν και να καραμελώσουν.
• Μόλις είναι έτοιμα προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος, το κοτόπουλο, το bacon, όση ρίγανη επιθυμούμε καθώς και αλατοπίπερο.
• Τα αφήνουμε να πάρουν μια βράση μέχρι να δέσει η σάλτσα μας. Αφαιρούμε από την φωτιά.
• Βράζουμε τα ζυμαρικά σε μπόλικο αλατισμένο νερό 1 λεπτό λιγότερο από ό,τι αναγράφεται στην συσκευασία.
• Μόλις είναι έτοιμα, με μία κουτάλα τα ρίχνουμε κατευθείαν στο τηγάνι με την σάλτσα. Αν το φαγητό είναι κάπως στεγνό προσθέτουμε λίγο από το νερό που έβραζαν τα μακαρόνια.